„Ludzie są piękni, gdy patrzymy na nich z oddalenia. Nie warto zbliżać się za bardzo i poznawać ich lepiej. Kiedy w parkowej alejce zamigocze w trawie grudka złota, nie bierz jej do ręki. To na bank będzie psie gówno połyskujące w promieniach słońca.” Takim pozytywnym cytatem otwieram swój wpis, w którym chciałabym troszeczkę pozachwalać zeszłoroczną […]
wydawnictwovesper
„Ruiny” Scott Smith
💀Meksykańska dżungla. Zewsząd zalatuje zgnilizną, ciało otula ciężki i wilgotny upał. Czujesz się jak w cieplarni, powietrze stoi w miejscu, pokrywasz się potem w mig. Obłażą Cię insekty, kłują, powodując drażniące uczucie swędzenia, pieczenia. Gęste listowie narasta na ścieżkę, dotyka niedyskretnie, napiera szeleszcząc. Niewielka wioska, na którą natrafiasz podczas wędrówki, również nie wywołuje zbyt pozytywnych […]
„Słoneczny” Andrzej Wardziak
Kto wsiada ze mną do „Słonecznego”, pociągu niezbyt sympatycznego? … Stoi na stacji lokomotywa, lecz nie tak przyjemna, jak się nazywa. Sławek pakuje swoje manatki, zajmuje przedział, prostuje gnatki. Targają nim iście alkoholowe zapędy, nerwowy taki, aż trzeszczą mu zęby. Nagle buch, para w ruch. Najpierw powoli, rusza maszyna… za oknem stoi pewna dziewczyna. Czarne […]
„Cisza” Marcin Majchrzak
Twórczość autora lubię, szanuję, chętnie więc sięgnęłam po nowość spod jego pióra, czyli ten oto niespełna dwustustronicowy zbiór opowiadań. Refleksyjne opowieści, które zostały spięte klamrą ciszy. Wszak taki jest tytuł pierwszego i ostatniego tekstu. Gdyby można powiedzieć, że cisza może jakkolwiek brzmieć, powiedziałabym, że brzmi ona w tych opowiadaniach i to bardzo. Niczym niewidzialna mara, […]
„Dziecko Rosemary” Ira Levin
Niesamowicie irytująca i naiwna Rosemary wraz ze swoim hollywoodzko przystojnym mężem Guy’em postanawiają zamieszkać w owianej złą renomą kamienicy. Świeżo upieczone małżeństwo jest wielokrotnie ostrzegane przed podjęciem tej decyzji, jednakże fascynacja awangardowym obiektem daje górę i wprowadzają się bez chwili zawahania. Rosemary w mgnieniu oka staje się pupilką sąsiadów, którzy pomimo podeszłego wieku i pozytywnego […]
„Zew nocnego ptaka” Robert McCammon
💀Pamiętasz, którą książkę czytałeś najdłużej i z jakiego powodu?💀 „Zew nocnego ptaka” pobił u mnie ten rekord. Jak zdążyliście zauważyć na relacjach, książka ta towarzyszyła mi przez cały kwiecień. Należy do opasłych spaślaczków – 915 stron dość zbitego tekstu – ALE ZA TO JAKIEGO! Lektura dosłownie przeniosła mnie do innego wymiaru, do siedemnastowiecznego świata z […]