💀Macie swój ulubiony duet bohaterów z kart jakiejkolwiek powieści? 💀
Szczerze przyznaję, że jak zestawienie dziennikarsko-policyjne już od dawna mi się opatrzyło, to tutaj odkryłam taką kombinację na nowo! Cóż za charakterne postaci występują w tej serii! Z ogromnym bagażem emocjonalnym i niebywale zarysowanym tłem zaplecza psychologicznego. Z ciekawą historią, którą narzucono na warstwę obyczajową i spleciono w niepodrabialną kompozycję bazującą na wątku kryminalnym.
Gdy jeden z nich potrzebuje pomocy, drugi zjawia się niepostrzeżenie. Znajdując się w potrzasku znajdzie w nim wybawienie. Demony z przeszłości jednak nie pozwolą o sobie zapomnieć, wylezą nieproszone, choć od dawien dawna już głęboko zagrzebane. Zdaje się, że żywcem, skoro niczym zombie kroczą powolnym krokiem za naszym głównym bohaterem krok w krok. Nierównym marszem zbliżają się, stają, to odchodzą, by na powrót się zjawić.
„Droga wstydu” spisana piórem męskiego duetu wywodzącego się ze szwedzkich lądów, to drugi tom nieźle zapowiadającej się serii o policjancie Tomasie Wolfie i młodej dziennikarce, Verze Berg, stojącej na rozdrożu życiowym. Autorzy, tj. Pascal Engman i Johannes Selaker bez wątpienia potrafią w kooperację, gdyż nie da się tu w żadnej mierze odczuć luk fabularnych, ani nierówności względem warsztatu pisarskiego. Płynna narracja, która wciąga już od pierwszych stron interesującą tematyką, dosłownie chwyta w swe sidła.
Mocne są te powieści, zionące surowością krajobrazów, oraz emanujące testosteronem, pomimo szczególnie wybrzmiewającego wątku kobiecego. Czym jest tytułowa droga wstydu przyjdzie Ci się dowiedzieć w dość wczesnych rozdziałach, zatem pozwól mi nieco przybliżyć ten motyw. Całość drugiego tomu skupia się na szeroko rozumianej branży pornograficznej i rozpoczyna się w momencie, gdy z miejsca zbrodni zbiega podejrzana o zam0rdowanie swego klienta pr0stytutka.
Zaprowadzi to nasz duet do ciekawego miejsca, w którym pokusom nie ma końca, kobiety zarabiające na życie za pomocą swego ciała tłoczą się i kuszą zjeżdżających z różnych rejonów mężczyzn spragnionych uciech cielesnych. Pod wpływem narkotyków zmuszają się do najgorszego, niejednokrotnie niewyobrażalnego, obleśnego, poniżającego.
Całość powieści jest dynamiczna, ale nie trąci tanią sensacją. Są tu pościgi, ucieczki, dochodzenie, szpiegostwo, ale i ogromny ból spowodowany niemożnością na odpowiednie życiowe tory, smutki dziecięce i nieodpowiedzialni rodzice. Zakończenie sugeruje kontynuację i uwierzcie mi – gdybym tylko miała tę książkę w domu, od razu bym po nią sięgnęła.
Suspensowa ocena: 8/10
[współpraca reklamowa @wydawnictwoczarnaowca ]
